[g1_lead] Decydując się na rental odzieży roboczej, podczas rozmów ofertowych przedsiębiorca zasypywany jest informacjami o certyfikatach i normach. Informują one o użyteczności ubrań, określając tym samym zastosowanie i poziom zapewnianego bezpieczeństwa. Same cyfry i oznaczenia nic jednak nie mówią o rzeczywistych właściwościach odzieży. [/g1_lead]
Większość środków ochrony indywidualnej, czyli innymi słowy odzieży ochronnej, podlega europejskiej normie wydajności opisywanej przez dyrektywę 89/686/ EWG. Dzielą się one na trzy podstawowe kategorie: I, II i III, zależne od stopnia ryzyka, na które narażony jest pracownik. Warto zaznaczyć, że odzież robocza nie powinna być zamiennie nazywana odzieżą ochronną. Ta druga wymaga specjalnych certyfikatów, nadawanych po szczegółowej analizie i ocenie ryzyka na stanowisku pracy.
Ergonomia użytkowania
Podstawowe wymagania odzieży ochronnej określa norma EN 340 lub też EN ISO 13688. Opisują one podstawowe zagadnienia z zakresu ergonomii, wytrzymałości i nieszkodliwości użytego materiału. Ogólne wymagania stawiane odzieży roboczej to między innymi:
- wytrzymałość na rozdzieranie;
- pH;
- odporność na ścieranie;
- przepuszczalność powietrza;
- zmiana wymiarów po pierwszym i piątym praniu;
- siła zrywająca
Normy te nie działają samodzielnie i powinny być stosowane w zestawieniu wraz z inną normą, zawierającą już szczegółowe wymagania dotyczące danego zagrożenia.
Widoczny w pracy
Odzież ostrzegawczą o intensywnej widzialności, której zadaniem jest sygnalizowanie obecności pracownika w warunkach niebezpiecznych w ciągu dnia i nocy, określa norma EN471 lub też EN ISO 20471. Odzież ostrzegawcza również dzieli się na trzy klasy, w zależności od powierzchni materiału odblaskowego wchodzącego w jej skład, przy czym kategoria III określa najwyższy poziom widoczności.
[g1_message type=”info”]
Kategorie odzieży odblaskowej:
| Podstawowy materiał fluorescencyjny: • Odzież klasy 3 : 80% • Odzież klasy 2 : 50% • Odzież klasy 1 : 14% |
Materiał odblaskowy: • Odzież klasy 3 : 20% • Odzież klasy 2 : 13% • Odzież klasy 1 : 10% |
[/g1_message]
Pogoda im nie straszna
Do opisania odporności na warunki pogodowe stosuje się trzy normy. Odzież chroniąca przed deszczem określana jest normą EN 343 i również dzieli ubiór na trzy kategorie według stopnia odporności na przenikanie wody.
EN 14058 określa wymagania elementów odzieży chroniącej ciało przed wychłodzeniem w środowisku o względnie niskich temperaturach, czyli powyżej -5 stopni Celsjusza. Do prac w temperaturze poniżej tego poziomu stosuje się osobną normę, a mianowicie EN 342. Ciuchy opisane tą normą zaliczane są z reguły do II kategorii ośrodków ochrony indywidualnej.
Ognioodporny rental odzieży
Odzież spawalnicza powinna chronić pracownika przed niewielkimi kroplami stopionego metalu, iskrami, krótkotrwałym kontaktem z płomieniami oraz promieniowaniem cieplnym. Minimalizuje również możliwość porażenia prądem elektrycznym. Odzież ochronna dla spawaczy i pracowników zawodów pokrewnych opisywana jest normą EN 470-1 lub też EN ISO 11611.
Działa też osobna norma odzieży ochronnej dla pracowników narażonych na działanie czynników gorących, czyli EN 531 lub też EN ISO 11612. Składa się na nią kilka zasad określanych stopniami według wytrzymałości i odporności materiału.
W ochronie przed skażeniem
Najwięcej specjalistycznych norm dotyczy ochrony przez czynnikami chemicznymi i skażeniem, czyli odzieży chemoodpornej. Środki ochrony indywidualnej, służące do ochrony przez czynnikami chemicznymi, kwalifikowane są do II i III kategorii odzieży roboczej. Opisują je normy:
- EN 943-1 oraz EN 943-2 – opisujące odzież gazoszczelną typu 1, chroniącą pracownika przed substancjami w postaci aerozoli, gazów i cząstek stałych. Odzież z typu 2 określana jest mianem niegazoszczelnej, nie zapewniającej całkowitej szczelności;
- EN 14605 – norma opisuje dwa typy odzieży chemoodpornej. Typ 3 przeznaczony jest do ochrony przed działaniem strumienia cieczy. Odzież typu 4 chroni przed substancją chemiczną w formie rozpylonej czyli takiej, na którą nie działa ciśnienie;
- EN 13982-1 – określa odzież pyłoszczelną, chroniącą przed cząsteczkami stałymi;
- EN 13034 – norma ta opisuje odzież chroniącą przez opryskaniem. Posiada ograniczoną skuteczność ochrony przed działaniem płynnych substancji chemicznych.
Aby odpowiednio dobrać odzież przeciwchemiczną trzeba zadać sobie dodatkowych kilka pytań, takich jak zidentyfikowanie substancji chemicznej, z którą pracownicy maja kontakt wraz z innymi zagrożeniami (temperatura, zagrożenie elektrostatyczne), intensywność działania substancji, czas przebicia oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych.
Na zapewnienie bezpieczeństwa pracowników składa się wiele czynników. Decyzja związana z rentalem odzieży ściągnie z pracodawcy nie tylko obowiązek regularnego dostarczania świeżej odzieży roboczej, ale także ułatwi dobranie odpowiednich zestawów poprzez konsultacje ze specjalistami.
